Osobe kojima se namaz ne prima 40 dana su:
- Onaj ko ode gataru ili sihrbazu i povjeruje da zna budućnost putem džina.
- Osoba koja popije alkohol i napije se.
Hadisi koji ukazuju na ovo su sljedeći:
Prvi hadis – Prenosi se od nekih žena Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, da je rekao: „Ko ode gataru i pita ga o nečemu, neće mu biti primljen namaz 40 noći“. Bilježi Muslim. U vjerodostojnom rivajetu kod imama Ahmeda (u Musnedu) umjesto „i pita ga o nečemu“ stoji: „i povjeruje mu u ono što kaže“. Takođe, u drugim hadiskim zbirkama stoji: „Ko ode gataru ili sihrbazu ili proroku“.
Drugi hadis – Prenosi se od Abdullaha ibn Amra, radijallahu anhuma, da je Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao: „Neće piti čovjek iz mog Ummeta alkohol, a da mu Allah primi namaz 40 dana“. Bilježe ga Tirmizi, Ahmed, Nesai, Ibn Huzejme i Hakim. U drugom rivajetu Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, kaže: „Ko popije alkohol, neće mu biti primljen namaz 40 jutara. Ako se pokaje, Allah će mu primiti tevbu. A ako se vrati (tj. ponovo popije), neće mu biti primljen namaz 40 jutara. Ako se pokaje, Allah će mu primiti tevbu. Ako se vrati četvrti put, neće mu biti primljen namaz 40 jutara. Ako se pokaje, Allah mu neće primiti tevbu, napojit će ga sokom stanovnika Vatre“. Bilježe ga od Ibn Omera, radijallahu anhuma, Ahmed, Tirmizi, Bejheki u Šu’abu i Abdurrezak u Musannefu, a od Abdullaha ibn Amra, radijallahu anhuma, Ahmed, Nesai, Hakim i Bezzar. Vjerodostojnim ga ocjenjuju svi muhaddisi koji su govorili o ocjeni ovog hadisa.
Takođe, postoje i osobe kojima se namaz ne prima sve dok rade određeno zabranjeno djelo:
- Odbjegli rob dok se ne vrati svom vlasniku.
- Žena koja prenoći dok je njen muž na nju ljut.
- Imam kojeg džematlije mrze.
- Žena koja izađe van kuće namirisana sve dok se ne okupa.
Hadisi koji se odnose na ovo su sljedeći:
Prvi hadis – Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, kaže: „Trome namaz ne prelazi njihove uši: odbjeglom robu dok se ne vrati, ženi koja prenoći dok je njen muž na nju ljut i imam kojeg džematlije mrze“. Bilježe ga Tirmizi, Ibn ebi Šejbe i Taberani od Ebu Umame, radijallahu anhu. Bilježe Ibn Madže i Ibn Hibban od Ibn Abbasa, radijallahu anhuma, s malo drugačijim tekstom: „Trome se namaz ne diže iznad njihovih glava jedan pedalj: imam kojeg džematlije mrze, žena koja prenoći dok je njen muž na nju ljut i dva brata koja ne govore“. Hadis su ocijenili dobrim (hasen) i prihvatljivim Tirmizi, Ibn Hibban, el-Busiri, el-Iraki, Nevevi, Hejsemi, Albani, Ahmed Šakir, Šu’ajb Arnaut i Abdulkadir Arnaut. Šejh Albani je u većini svojih knjiga dodatak „dva brata koja ne govore“ ocijenio slabim, a u nekima dobrim.
Drugi hadis – Džerir ibn Abdullah, radijallahu anhu, prenosi da je Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao: „Kada rob pobjegne (od svoga vlasnika), ne prima mu se namaz“. Bilježi Muslim u svom Sahihu.
Treći hadis – Ebu Hurejre, radijallahu anhu, prenosi da je Poslanik, sallallahu alejhi ve sellem, rekao: „Ne prima se namaz žene koja se namiriše radi odlaska u mesdžid (tj. Poslanikov mesdžid) sve dok se ne okupa kao što se uzima gusul od džunubluka“. Bilježe ga Ebu Davud, Ibn Madže, Nesai, Ahmed, Ibn Huzejme, Bejheki i Ebu J’ala. Šejh Albani ga ocjenjuje vjerodostojnim (sahih), a Šu’ajb Arnaut dobrim na osnovu drugih rivajeta. U lancu prenosilaca ima slabosti, jer je ravija ‘Asim ibn ‘Ubejdullah slab.
U šerijatskim tekstovima neprimanje djela može imati nekoliko značenja (El-Menarul-el-menif, Ibnul-Kajjim, str. 32):
- Da Allah nije zadovoljan tim djelom, ne voli ga i ne hvali njegovog počinioca pred melecima.
- Da osoba nema nagradu za njega na Sudnjem danu.
- Da ga je dužna ponoviti.
Pod neprimanjem namaza u spomenutim slučajevima misli se na prva dva značenja, što znači da te osobe nisu obavezne ponoviti namaz.
