U svom djelu “Ed-durer el-kamine” (III/202), hafiz ibn Hadžer el-Askalani je zabilježio zanimljivu predaju od Džemaluddina ibn Ibrahima ibn Muhameda el-Tajjibija. Prema toj predaji, kršćani su slali svoje misionare među Mongole s namjerom da ih preobrate u kršćanstvo. Ovaj cilj im je olakšao Hulagu-kan, moćni mongolski vladar, koji je zbog svoje supruge Zafer Hatun, koja je bila kršćanka, omogućio misionarima slobodan prolaz.
Jednom prilikom, na velikoj mongolskoj gozbi organiziranoj povodom primanja kršćanstva jednog mongolskog princa, bila je prisutna grupa uglednih kršćana. Tokom ovog događaja, jedan kršćanski misionar je stao pred okupljene i počeo vrijeđati poslanika Muhammeda, sallallahu alejhi ve sellem. U blizini je bio vezan lovački pas, koji se uznemirio i zalajao čim je misionar počeo izgovarati uvrede. Pas je skočio na misionara i snažno ga ogrebao, a prisutni su ga s velikim naporom uspjeli spasiti.
Neki od prisutnih su komentirali da je pas reagovao zbog uvreda na račun Muhammeda, sallallahu alejhi ve sellem. Međutim, kršćanski misionar je tvrdio da je pas reagovao zbog pogrešnog tumačenja njegovih pokreta rukom, misleći da će ga udariti. Bez obzira na ovu tvrdnju, misionar je nastavio vrijeđati Poslanika, birajući još gore uvrede.
U tom trenutku, pas je uspio otrgnuti povodac i skočio je na vrat misionara, ne puštajući ga dok ga nije zadavio. Ovaj nevjerojatan događaj ostavio je dubok utisak na prisutne Mongole, te je, prema predaji, oko 40 hiljada njih primilo islam zbog onoga što su vidjeli.
Ovaj događaj je zabilježio i imam Ez-Zehebi u svom djelu “Mu’džem el-šujuh” (str. 387.), što dodatno potvrđuje autentičnost ove predaje. Priča o psu koji je reagovao na uvrede upućene poslaniku Muhammedu, sallallahu alejhi ve sellem, postala je simbol zaštite časti Poslanika i snage vjere koja je inspirisala mnoge da prihvate islam. Ovo je još jedan primjer kako neobični i nadnaravni događaji mogu imati dubok utjecaj na ljudska srca i mijenjati tok historije.
