Situacija na političkoj sceni regiona, posebno kada je riječ o odnosima između Aleksandra Vučića i Milorada Dodika, izaziva sve veću pažnju javnosti. Nakon što je Centralna izborna komisija Bosne i Hercegovine (CIK BiH) odlučila da Dodiku oduzme mandat predsjednika Republike Srpske, počele su se nizati analize i prognoze o tome kakvi bi mogli biti koraci Beograda, odnosno samog Vučića, u nastavku političkih previranja.
Aleksandar Olenik, potpredsjednik Lige socijaldemokrata Vojvodine (LSV) i poznati pravnik, dao je svoj stav u intervjuu za „Slobodnu Bosnu“. Prema njegovim riječima, pad Dodika ne znači samo politički udarac za njega lično, već i znatno slabljenje Vučićevog uticaja u Bosni i Hercegovini, ali i šire – u cijelom regionu.
Olenik smatra da trenutna reakcija iz Srbije predstavlja pokušaj da se umanji već počinjena šteta, a sve se, kako navodi, odvija kroz medijske narative i propagandu. Ipak, ono što nedostaje, ističe on, jeste konkretna politička sposobnost da se reaguje na ozbiljan način. Dodaje i to da Vučić više nema onu snagu i podršku koju je nekad imao u Srbiji, što automatski slabi i njegove satelite u regiji.
Prema Olenikovim zapažanjima, ovo je samo početak političkog kraja Vučićeve mreže. On tvrdi da i Vučićev režim i svi oni koje je on instalirao širom Balkana – gube tlo pod nogama.
U kontekstu Dodikovog odlaska sa političke pozornice, Olenik iznosi sljedeću procjenu:
-
Vučić će vrlo vjerovatno pokušati da pronađe novog lojalnog lidera u Republici Srpskoj.
-
On je već ranije pokazao spremnost da ulaže u više kandidata istovremeno, finansirajući kampanje i pružajući propagandnu podršku.
-
Ključna poruka jeste da nacionalistička politika ostaje dominantna, a promjene, ukoliko ih bude, biće samo kozmetičke – ista ideologija, ali s novim licima.
Prema njegovom mišljenju, Vučić i dalje raspolaže s dovoljno resursa da presudno utiče na političke procese u RS-u, uključujući:
-
Finansijsku potporu
-
Medijsku i propagandnu infrastrukturu
-
Organizacionu mašineriju za vođenje kampanja
Olenik ne isključuje mogućnost da Vučić opet bude glavni kreator političkog života u manjem bh. entitetu, bez obzira na Dodikov pad.
U komentaru na Ivicu Dačića, Olenik je bio izuzetno oštar. Istakao je da se Dačićeve izjave ne mogu uzimati ozbiljno, jer, prema njemu, on nema realan politički uticaj u Srbiji. Radi se više o retoričkom folkloru, čiji je cilj unutrašnje političko pozicioniranje nego stvarno miješanje u bosanskohercegovačke procese.
U sličnom tonu komentariše i Vučićevu reakciju, koju opisuje kao “umjerenu i diplomatsku”, što je, prema njemu, netipično za nekadašnje radikale. To objašnjava Vučićevim pokušajem da održi dobre odnose s međunarodnim akterima, naročito sa Evropskom unijom i političarima poput Giorgie Meloni.
Ono što posebno ističe jeste sljedeće:
-
Vučić, kao i svaki bivši Šešeljev radikal, neće imati nikakvih dilema kada mu se ugrozi vlast – spreman je bez oklijevanja da „pusti niz vodu“ one koji mu više nisu korisni.
-
Izostanak snažne reakcije na Dodikovu situaciju govori upravo o tome – Dodik više nije politički prioritet, nego teret.
Zaključno, Olenik tvrdi da Vučićeva izjava o cijelom slučaju više izgleda kao predizborna poruka upućena biračima u Srbiji, nego znak realne podrške Dodiku. Njegova poruka, upakovana u diplomatski ton, ne odražava nikakav ozbiljan politički plan za Bosnu i Hercegovinu, niti stvarnu strategiju za očuvanje političkog uticaja u regionu.
Ova analiza, izrečena bez mnogo diplomatskih rukavica, oslikava jednu širu sliku regionalne politike u kojoj lideri koji su decenijama kontrolisali narativ i političku dinamiku gube moć, dok građani – u Srbiji i BiH – sve više prepoznaju dugogodišnje manipulacije koje su ih držale u stanju stalne krize.
Kao što Olenik sugeriše, nastupa vrijeme u kojem se traže nova rješenja, a stare političke šeme sve teže opstaju. Bez obzira na to hoće li Dodik zaista biti politički uklonjen ili ne, procesi koji se sada odvijaju ukazuju na duboke promjene koje će imati dugoročne posljedice za cijeli region.
