Sirijski zatvori: Simbol represije i neispričane priče o ljudskoj izdržljivosti
Sirijski zatvori, u kojima je do prošle sedmice bilo zatvoreno oko 136.000 ljudi, predstavljaju mračnu sliku represivnog režima koji je Siriji donio naziv “kraljevina tišine”. Jedna od takvih priča, koja je nedavno dobila pažnju, jeste sudbina Alija Hassana al-Alija, Libanca uhapšenog prije 38 godina.
Trideset osam godina iščekivanja
Osamnaestogodišnji Ali uhapšen je 1986. godine na kontrolnoj tački u sjevernom Libanu, a njegov mlađi brat Moanmar od tada nije prestajao tražiti informacije o njegovoj sudbini. Proveo je decenije posjećujući zatvore širom Sirije, ali dobijao je samo proturječne informacije.
“Jednog dana bi rekli da je u zatvoru, drugog dana bi to poricali”, prisjeća se Moanmar. Posljednja informacija o Aliju bila je da je u vojnoj sigurnosnoj službi u Damasku, optužen za političko uznemiravanje. Nakon izbijanja sirijske revolucije i građanskog rata, tragovi su se izgubili.
Neočekivani povratak
Sve se promijenilo prošle sedmice kada je Moanmar dobio fotografiju muškarca zbunjenog izgleda, koji je stajao ispred zatvora u Hami. Bio je to njegov brat. “Neopisiv osjećaj. Zamislite da nekoga ne vidite 39 godina, a onda dobijete njegovu sliku”, rekao je Moanmar.
Ali, koji je u zatvor ušao kao tinejdžer, sada ima 57 godina. Bio je nesvjestan događaja poput smrti Sadama Huseina ili Hafeza al-Assada, čiji je kip razbio prije hapšenja.
Masovno oslobađanje zatvorenika
Oslobađanje Alija desilo se nakon što su islamistički pobunjenici, predvođeni Hajat Tahrir al-Šamom (HTS), zauzeli gradove Alepo i Hamu, iznenadno porazivši snage sirijske vojske. Prva akcija pobunjenika bila je oslobađanje zatvorenika. Videozapisi su prikazivali trenutke kada su hiljade zatvorenika napuštale zatvore, dok su ih porodice dočekivale s nadom i suzama.
Tamna strana sirijskih zatvora
Sirijski zatvori poznati su po brutalnim metodama mučenja i tajnim egzekucijama. Prema Sirijskoj mreži za ljudska prava, mnogi koji su nasilno nestali pronađeni su mrtvi, a mnogi su stradali uslijed mučenja.
Fadel Abdulghany, osnivač mreže, upozorava da masovno puštanje zatvorenika nosi rizike, posebno ako su među puštenima nasilni počinitelji. Međutim, za porodice koje decenijama nisu čule ništa o svojim voljenima, puštanje zatvorenika donosi novu nadu.
Mutni snimci i fotografije oslobođenih zatvorenika šire se društvenim mrežama, dok porodice širom Sirije i susjednih zemalja pokušavaju prepoznati svoje bližnje među njima.
Ova priča podsjeća na snagu ljudske volje i nade u suočavanju s nepravdom i patnjom prenosi hayat
